In 1732 wordt een deel van de Beekbergse Beek, die vanaf Beekbergen naar de IJssel stroomt, op- en omgeleid naar een hoger gelegen plek. Daar wordt vervolgens de kopermolen aangelegd op de huidige locatie van Landgoed Klarenbeek. Het bewuste beekdeel ligt duidelijk zichtbaar hoger ten opzichte van het omliggende landschap. Het opleiden van de beek creëert een hoger verval, zodat het water met meer kracht op de raderen loopt. De grote molenwijer zorgt er daarbij voor dat die waterkracht continu voorhanden is.