In de loop van de 18^de eeuw zijn in de beek maar liefst negen raderen opgesteld, vier stuks aan de noordzijde en vijf aan de zuidzijde. Er is veel waterkracht nodig om die draaiende te houden. Pluijm besluit een vijver uit te graven van drie hectare groot, waar het water uit de Beekbergse Beek zich kan verzamelen. Zo is er altijd voldoende waterkracht om de raderen, en daarmee de plethamers en walsen, aan te drijven. De grond die bij de aanleg van deze “Wierd” vrijkomt, wordt gebruikt voor de ophoging van de beek en de aanleg van dijken.